Post-fotografía

Vai ser que non... os móbiles non serven. Premer un botón e listo... sen necesidade de facer nada máis.

Bon... xa sei que non é fotografía... ou iso din os que agora fan mesas pra descartar ós "post-fotógrafos"... e é que agora xa somos outra cousa.

Ven sendo coma dicir que Hamilton ou Alonso son post-condutores... e é que a condución de verdade desapareceu o 12 de maio do 1956 en Guidizzolo...

O que vedes é unha "fotografía?" feita co modo retrato pra desenfocar un fondo de goma EVA do tamaño dunha cartolina, posto a cinco centímetros do gato e usouse tamén un zoom dixital (non óptico) de x3,5 pra evitar encadrar nada fóra dese fondo. A IA do móbil fai posíbel todo iso... por elo xa non é fotografía, é outra cousa... igual co último premio Planeta non escrebe... fai outra cousa, o que non se fai con papel e pruma non é escribir, é outra cousa.

Esta outra foto incorpora xa un set de iluminación (que non era pra Fado, el simplemente decidiu colarse), un fondo, unha exposición manual, etc.

Pero o traballo que tivera detrás NON IMPORTA NADA en absoluto. O único que conta é o resultado. Ó espectador non lle ten que ser un valor engadido o esforzo feito polo autor senón o buscarlle sentido ó que ve e; que en moitas ocasións, coma nesta, non vai máis alá dun retrato con certa estética.

Comentarios

Entradas populares de este blog

O carneiro no tellado

Quedo e petrificado no alto está o carneiro non brinca nin cruza carreiro só fica atento no tellado. Do cruceiro gardián salvacostas dos peregrinos protexe das chuvias os niños das aves viaxeiras que non quedarán.

Medio século de xaquecas

Imaxe creada coa IA xenerativa de Adobe Photoshop Mobile A xaqueca é unha das doenzas que máis absentismo laboral causa na meirande parte do mundo occidental. Non se sabe que é o que a produce nin tampouco se coñece apenas acerca dela. Pero a pesar delo, os avances en medicina axudan aos pacientes a tratar de levar unha vida máis ou menos normal. Antes de comezar, aclarar que non son médico nin nada polo estilo... simplemente son un doente tratando de explicar coma é que se sinte cando lle din que "unha dor de cabeza non é para tanto". Sempre denostada, a pesares do elevado número de doentes que temos arredor padecéndoa, o resto da xente non chega a comprender o nivel de dor que pode chegar a alcanzar nin o incapacitante que pode ser. Por iso, sen ser ningunha enfermidade das denominadas raras, senón que máis ben é bastante frecuente, é unha das máis incomprendidas. Mesmo hai nada, vendo a película de animación "Mars Express" (Jérémie Périn, 2023) falaban de "...

Confundir a dereita ca esquerda

Non sei ti, pero eu moitas veces confundo a esquerda ca dereita e viceversa. De feito, pódoche estar guiando cara a dereita ao tempo que sinalo cara a esquerda. En min é normal. Outros pasan de ideoloxías populistas da extrema esquerda ás da ultra dereita sen inmutarse. E iso penso que xa moi normal non é. Confundir un ultra con ideas económicas utópicas con ultras que non respectan os dereitos humanos paréceme un erro tan consciente que só o podo interpretar coma ir cara onde tira o vento e segundo interesa en cada momento para estar xunto dos gañadores... pero non, non vai gañar o rancio vulnerador de dereitos.

Latidos urbanos

Buscar este blog