O rosa é máis ca unha cor, e de feito para moitas a vida é bastante escura e digamos que coñecer certo diagnóstico máis ben é marrón. Pero este mes as rúas tínguense de rosa porque as marcas usan a dor para vender roupa e sinceramente non sei moi ben eu se o que recadan en vendas vai destinado á investigación contra o cancro de mama.
Habería ademais que ver se esas mesmas empresas que enchen os escaparates de rosa aplican políticas laborais adaptadas para facilitarlle a vida a pacientes diagnosticadas con esta doenza.
E tampouco esquezamos que o cancro máis prevalente e que máis mortes causa debería tratarse coma un problema de Estado e non depender de doazóns privadas nin campañas; debendo ser estas, meramente complementarias.

Pero como polo de agora o noso goberno aínda non o entende dese xeito, non queda outra que ir pasiño a pasiño e a velocidade de caracol agardando que entren un día en razón. Entrementres seguiremos investindo capital privado as cidadáns mediante doazóns privadas e confiando en que as marcas de roupa non só usen a dor das doentes para facer caixa senón que cedan parte dos beneficios á causa tamén.
Cando falamos xa de cores, unha cor que se complementa moi ben co rosa é o verde. O verde que adoitamos asociar ca esperanza, ese verde que na imaxe que abre esta editorial lévanos directamente ao rosa. A esperanza de que un día este país faga da investigación e a loita contra o cancro de mama un serio problema estatal e que no fique o tema tan só nunha data anual coma a celebrada o pasado sábado. A investigación precísase trescentos sesenta e cinco días ao ano e as pacientes tamén necesitan atención e seguimento sen descanso.
Comentarios
Publicar un comentario
Déjame aquí tu comentario.