A xente non chega a comprender que é o que me chama a atención dun lugar cando me deteño a fotar. Eu ás veces non sei explicar a complexidade da Arte que vexo nos recunchos que atopo. Pero todo está aí: as formas, os defectos, a luz, as liñas, as cores... todo... Arte a fin de contas... agardando por min para inmortalizar ese intre e que se poida logo gozar por sempre xamais.
Por certo... expontaneidade, coma xa te decatarías, é un xogo de palabras que fago usando as palabras exposición máis espontánea...
Comentarios
Publicar un comentario
Déjame aquí tu comentario.