
Con todo, e por moito que digan, eu sego a quedarme con esta segunda proposta, sincera e insinuante. Moito máis enigmática e non tan explícita, que xoga ademais coa conxunción e sincronía tanto visual coma intelectual entre autor e espectador e, iso é sempre algo marabilloso.
Por suposto, nin que dicir cabe que o de retirar as matrículas dos vehículos é unha licencia que me permito desde sempre por temas de privacidade e protección de datos persoais. Non ten nada que ver co outro.
Comentarios
Publicar un comentario
Déjame aquí tu comentario.