Preparando o Nadal

Estamos a un mes do Nadal e seguro que nas mesas dos concellos xa están a correr para gañar a competición de quen acende antes as luces, e sobre todo, cantas máis acenden e mellor.

Paradoxalmente, non hai nin un mes que cambiaron a hora co gallo de facermos aforrar precisamente axustando en tema de iluminación. Fixéronnos durmir unha hora máis e agora parece que nada máis rematar o café logo do xantar, xa che pilla a noite. Ideal para iluminar de Nadal todas as cidades. Mais non sei eu se para aforrar moito.

Pero bon... o que traio hoxe é unha perspectiva forzada da Rúa Real da Coruña onde a trampa simula cambiar unha lámpada fundida e ademais, nunha postura bastante incómoda e estirada, de punta sobre as dedas.

Comentarios

Entradas populares de este blog

O carneiro no tellado

Quedo e petrificado no alto está o carneiro non brinca nin cruza carreiro só fica atento no tellado. Do cruceiro gardián salvacostas dos peregrinos protexe das chuvias os niños das aves viaxeiras que non quedarán.

Medio século de xaquecas

Imaxe creada coa IA xenerativa de Adobe Photoshop Mobile A xaqueca é unha das doenzas que máis absentismo laboral causa na meirande parte do mundo occidental. Non se sabe que é o que a produce nin tampouco se coñece apenas acerca dela. Pero a pesar delo, os avances en medicina axudan aos pacientes a tratar de levar unha vida máis ou menos normal. Antes de comezar, aclarar que non son médico nin nada polo estilo... simplemente son un doente tratando de explicar coma é que se sinte cando lle din que "unha dor de cabeza non é para tanto". Sempre denostada, a pesares do elevado número de doentes que temos arredor padecéndoa, o resto da xente non chega a comprender o nivel de dor que pode chegar a alcanzar nin o incapacitante que pode ser. Por iso, sen ser ningunha enfermidade das denominadas raras, senón que máis ben é bastante frecuente, é unha das máis incomprendidas. Mesmo hai nada, vendo a película de animación "Mars Express" (Jérémie Périn, 2023) falaban de "...

O Vlad de Santiago

Gústame ir de museos pero tamén recoñezo que hai veces que collo medo, coma un día no Museo das Peregrinacións e achei unha figura tallada do mesmo Vlad Tepes... pero o peor non foi iso, senón decatarme de que ao tempo o mesmo Vlad estaba observando a mesma figura e iso si que me pareceu algo moi perturbador.

Latidos urbanos

Buscar este blog