A ralentí ca vivenda

Isto tamén é Santiago. Está ben preocuparse pola seguridade vial mais tamén é unha cidade que hoxe vive o problema da vivenda coma calquera outra cidade española. Os alugueres están polas nubes e a especulación xoga máis con vistas ao turismo. Hoxe ata os estudantes pasan por unha auténtica odisea para atopar un lugar onde residir.

Eu trato de sacar fermoso o máis escangallado, pero este edificio observo que está ocupado mais pareceume bastante ruinoso aínda que supoño que non así o será o seu alugueiro e non faltará pronto un fondo voitre que voe tras del para convertelo nunha lambetada turística pois está moi ben situado; de feito, non me sorprendería saber que xa están pensando en chimpar fóra aos ocupantes actuais.

Quixera suliñar ese estado que non parece só estético, aparentemente ruinoso nalgunhas zonas onde a estrutura case parece pedir despegarse dun edificio nunha zona onde na beirarrúa de fronte temos edificios institucionais, educativos e ata residencias para maiores; ou sexa, un lugar bastante concorrido co perigo que pode supoñer. Isto non hai sinal que o advirta.

Porén e malia todo, os gobernantes desta histórica cidade, sexan da cor que sexan, só se preocupan de que os vehículos pisen o pedal do freo; cousa que está ben, só miran cara a calzada; pero non parecen erguer a cabeza e mirar de cando en vez cara o fermosa que é a cidade tamén nas súas liñas verticais; gozando ademais duns ceos espectaculares aínda que de cando en vez nos deixen unhas chuvias que meten medo... que non son precisamente as que teñen a culpa de que se tupan os sumidoiros, senón os mesmos gobernantes que tiveron as luces de poñer elementos nas urbes que nin as mentalidades medievais discorreran antes... e agora, temos folladas todo o ano que limpar, cousa que os responsábeis de facelo, tampouco fan.

Comentarios

Publicacións populares deste blog

O Vlad de Santiago

Gústame ir de museos pero tamén recoñezo que hai veces que collo medo, coma un día no Museo das Peregrinacións e achei unha figura tallada do mesmo Vlad Tepes... pero o peor non foi iso, senón decatarme de que ao tempo o mesmo Vlad estaba observando a mesma figura e iso si que me pareceu algo moi perturbador.

Ler máis

Confundir a dereita ca esquerda

Non sei ti, pero eu moitas veces confundo a esquerda ca dereita e viceversa. De feito, pódoche estar guiando cara a dereita ao tempo que sinalo cara a esquerda. En min é normal. Outros pasan de ideoloxías populistas da extrema esquerda ás da ultra dereita sen inmutarse. E iso penso que xa moi normal non é. Confundir un ultra con ideas económicas utópicas con ultras que non respectan os dereitos humanos paréceme un erro tan consciente que só o podo interpretar coma ir cara onde tira o vento e segundo interesa en cada momento para estar xunto dos gañadores... pero non, non vai gañar o rancio vulnerador de dereitos.

Ler máis

Medio século de xaquecas

Imaxe creada coa IA xenerativa de Adobe Photoshop Mobile A xaqueca é unha das doenzas que máis absentismo laboral causa na meirande parte do mundo occidental. Non se sabe que é o que a produce nin tampouco se coñece apenas acerca dela. Pero a pesar delo, os avances en medicina axudan aos pacientes a tratar de levar unha vida máis ou menos normal. Antes de comezar, aclarar que non son médico nin nada polo estilo... simplemente son un doente tratando de explicar coma é que se sinte cando lle din que "unha dor de cabeza non é para tanto". Sempre denostada, a pesares do elevado número de doentes que temos arredor padecéndoa, o resto da xente non chega a comprender o nivel de dor que pode chegar a alcanzar nin o incapacitante que pode ser. Por iso, sen ser ningunha enfermidade das denominadas raras, senón que máis ben é bastante frecuente, é unha das máis incomprendidas. Mesmo hai nada, vendo a película de animación "Mars Express" (Jérémie Périn, 2023) falaban de "...

Ler máis

Latexos cosmopolitas

Buscar neste blog