Ir al contenido principal

Carreira animada


Nunha aldea remota de Galicia, os galopíns do lugar descubriron un segredo máxico. No vello almacén abandonado atoparon unha cadeira vivinte, que se movía por si mesma e respondía ás súas risas e xogos. Os nenos, encantados, corrían e saltaricaban ao seu arredor, rindo ás gargalladas mentres a cadeira facía piruetas e bailes improvisados.

Un día, mentres xogaban no campo de herba alta, un dos galopíns, Martín, decidiu ver se a cadeira era capaz de seguir os seus pasos rápidos e áxiles. E así, sen previo aviso, Martín botou a correr como un lóstrego e a cadeira, coas súas patas de madeira, seguiuno sen perder o ritmo. A persecución foi unha danza harmónica, onde a cadeira brincaba e xiraba como se fose parte do xogo.

Os demais nenos, emocionados, uníronse á carreira, e pronto todos os galopíns corrían e saltaban en perfecto compás coa cadeira vivinte, creando un espectáculo único que deixaba a todos abraiados. Desde aquel día, a cadeira foi parte inseparable dos seus xogos e risos, unha compañía máxica que fixo que cada tarde na aldea fose unha aventura inesquecible.

Comentarios

Entradas populares de este blog

O carneiro no tellado

Quedo e petrificado no alto está o carneiro non brinca nin cruza carreiro só fica atento no tellado. Do cruceiro gardián salvacostas dos peregrinos protexe das chuvias os niños das aves viaxeiras que non quedarán.

Medio século de xaquecas

Imaxe creada coa IA xenerativa de Adobe Photoshop Mobile A xaqueca é unha das doenzas que máis absentismo laboral causa na meirande parte do mundo occidental. Non se sabe que é o que a produce nin tampouco se coñece apenas acerca dela. Pero a pesar delo, os avances en medicina axudan aos pacientes a tratar de levar unha vida máis ou menos normal. Antes de comezar, aclarar que non son médico nin nada polo estilo... simplemente son un doente tratando de explicar coma é que se sinte cando lle din que "unha dor de cabeza non é para tanto". Sempre denostada, a pesares do elevado número de doentes que temos arredor padecéndoa, o resto da xente non chega a comprender o nivel de dor que pode chegar a alcanzar nin o incapacitante que pode ser. Por iso, sen ser ningunha enfermidade das denominadas raras, senón que máis ben é bastante frecuente, é unha das máis incomprendidas. Mesmo hai nada, vendo a película de animación "Mars Express" (Jérémie Périn, 2023) falaban de  "...

Confundir a dereita ca esquerda

Non sei ti, pero eu moitas veces confundo a esquerda ca dereita e viceversa. De feito, pódoche estar guiando cara a dereita ao tempo que sinalo cara a esquerda. En min é normal. Outros pasan de ideoloxías populistas da extrema esquerda ás da ultra dereita sen inmutarse. E iso penso que xa moi normal non é. Confundir un ultra con ideas económicas utópicas con ultras que non respectan os dereitos humanos paréceme un erro tan consciente que só o podo interpretar coma ir cara onde tira o vento e segundo interesa en cada momento para estar xunto dos gañadores... pero non, non vai gañar o rancio vulnerador de dereitos.