Ir al contenido principal

Carta a mi gathijo Fado


A veces necesitamos el revulsivo de un impacto para hacernos filosofar y recientemente, un impactante suceso ha hecho que al día siguiente en el tiempo que pasamos juntos mi gathijo y yo tumbados sobre la cama, relajados y regaloneando cómplices, produjo esta serie fotográfica y también esta carta con cuerpo poético que dejo antes de la serie y que supongo que entenderán únicamente quienes tengan una de esas almas peludas acompañándoles en su día a día.


Mucha gente no lo entiende
pero eres más que mi amigo
ni tú mismo eres consciente
aunque siempre estés conmigo
y en momentos críticos
a mis pies das abrigo
me controlas y vigilas
y lo haces siempre con sigilo
y aunque apariencia tengas
de fiera y corazón frío
eres todo un amor
que sólo da y pide cariño.

En el reino animal
y eso es algo comprensivo
no se entiende, claro está
lo que es el amor escogido.
Lo que si se conoce, quizás,
la camada, la cría de un hijo.

Ascendiente o descendiente,
no sé si ocupo ese sitio
pero tú para mi sí que eres
un buen gathijo adoptivo.
Y por eso el día que faltes,
te extrañaré y lloraré 
                            como un niño.

Comentarios

Entradas populares de este blog

O carneiro no tellado

Quedo e petrificado no alto está o carneiro non brinca nin cruza carreiro só fica atento no tellado. Do cruceiro gardián salvacostas dos peregrinos protexe das chuvias os niños das aves viaxeiras que non quedarán.

Medio século de xaquecas

Imaxe creada coa IA xenerativa de Adobe Photoshop Mobile A xaqueca é unha das doenzas que máis absentismo laboral causa na meirande parte do mundo occidental. Non se sabe que é o que a produce nin tampouco se coñece apenas acerca dela. Pero a pesar delo, os avances en medicina axudan aos pacientes a tratar de levar unha vida máis ou menos normal. Antes de comezar, aclarar que non son médico nin nada polo estilo... simplemente son un doente tratando de explicar coma é que se sinte cando lle din que "unha dor de cabeza non é para tanto". Sempre denostada, a pesares do elevado número de doentes que temos arredor padecéndoa, o resto da xente non chega a comprender o nivel de dor que pode chegar a alcanzar nin o incapacitante que pode ser. Por iso, sen ser ningunha enfermidade das denominadas raras, senón que máis ben é bastante frecuente, é unha das máis incomprendidas. Mesmo hai nada, vendo a película de animación "Mars Express" (Jérémie Périn, 2023) falaban de  "...

O Vlad de Santiago

Gústame ir de museos pero tamén recoñezo que hai veces que collo medo, coma un día no Museo das Peregrinacións e achei unha figura tallada do mesmo Vlad Tepes... pero o peor non foi iso, senón decatarme de que ao tempo o mesmo Vlad estaba observando a mesma figura e iso si que me pareceu algo moi perturbador.