Á conquista do espazo

Este ano non tiven, por primeira vez en décadas, a oportunidade por temas persoais, de poder gozar dun paseo por ningunha cidade iluminada cas luces do Nadal. Pero cando rescato esta exposción que fixera cun teléfono móbil (xa descatalogado e desactualizado) hai varios anos onde vemos as decoracións na Cidade da Cultura que seguían este ano exactamente iguais e cando fun vacinar contra a gripe e a Covid pois así, apagadiñas coma estaban, tamén as vin. 

Cada vez que penso nesta imaxe venme á cabeza o mesmo: a Conquista do Espazo. Fíxate que aquí non acentúo e no título da publicación si que o fago pois non é o mesmo o significado dese "a". Volvemos vivir unha etapa nestes últimos anos que me parece asemellar un pouco ao que deberon vivir outras xeracións anteriores a miña cando o asunto era chegar os primeiros ao noso satélite.

Hoxe xa miramos máis lonxe, o satélite é simplemente unha estación de paso; coma quen di, case para montar a cafetaría, o restaurante ou o motel. As miras están moito máis alá e se ben nos falan hoxe de Marte eu penso que coma xa imaxinamos todos, cando din digo realmente pensan en Diego.

De feito, non se está a falar nada dalgo que ten realmente moita importancia e cada vez que vexo esta  imaxe penso moito nesa ristra de satélites que de cando en vez están en boca de todos... si, eses do famoso magnate que dirixe SpaceX e que xa parece que ten trazas de que con cartos vai mercar todo o planeta habido e por haber... e coma nos descoidemos... incluso o que está fóra do planeta.

Pero tampouco hai que demonizalo porque hai algo que non se está a contar nos medios de suma importancia que está a acontecer precisamente aí enriba, sobre as nosas cabezas, e que ten relación con todo isto... e certamente, pode que ese home poida ser unha boa solución do problema para evitar que outros males maiores se impoñan.

O que eu me pregunto desque fixen esta foto e vexo eses adornos non iluminados que me lembran planetas, satelites ou mesmo unha especie de estación espacial artificial é: por que ningún medio de comunicación "serio" informa ao público sobre a situación a tempo real da Estación Espacial Internacional?

Porque ata onde eu sei, existía un acordo internacional (chamado OST polas siglas inglesas de Tratado sobre o Espazo Ultraterrestre) que regulaba e definía o uso pacífico do espazo exterior. Ese tratado ten os días contados, pois tiña data de finalización e de feito, esa data foi confirmada coma rematada incluso por Rusia para decembro de 2024; é dicir, que Rusia abandona o proxecto da EEI no 2025, ano no que xa estamos. Ademais, Rusia confirmou o seu obxectivo de teres a súa propia estación espacial en órbita xa para o 2030. 

Sabemos tamén que China está involucrada en eventos espaciais que teñen que ver ca Lúa e non podemos dicir que non estean moi avanzados precisamente en tecnoloxía e menos aínda que sexan descoñecedores das tecnoloxías occidentais, pois eles fabrican os compoñentes dos nosos trebellos.

Así que importante é o que acontece sobre as nosas cabezas. Tan importante coma saber o que acontecerá ca Estación Espacial Internacional. Saberemos algo máis este ano sobre ela? Converterase nunha das noticias do ano? Se é así, acórdate de que é unha morte anunciada e non unha sorpresa, pois as prórrogas véñense asinando desde a conclusión do acordo OST o 31 de decembro do 2020; e diso, van xa cinco anos e no único medio onde vin mencionar algo acerca disto foi na Revista 5W, medio ao que non só estou suscrito, senón que tenme tamén de mecenas e ao que se queres podes buscar na web, botar unha ollada ao que ten en aberto e se che gusta, suscribirte. Eu recoméndoche a opción en papel que inclúe tamén a dixital, pero calquera delas é de agradecer. E se podes ademais facer un esforzo e coma min, sumarte ao mecenazgo, tampouco lles virá mal porque o xornalismo que non se debe a ninguén máis que aos suscritores é un xornalismo libre, que pode contar as cousas coma son.