Co papo cheo é moi sinxelo ditar as normas que rixen a vida dos demais. Co peto a rebosar e sabendo que a fin de mes o porquiño está petado a máis non poder non importa dicir non a suba xusta das pensións co IPC ou a baixadas de impostos.
Desde Madrid é doado colocar alfiletes marcando nun mapa as ubicacións dos eolos ou de minas para reabrir ou mesmo dunha nova celulosa a setecentos quilómetros... sen ter en conta os danos colaterais medioambientais ou paisaxísticos... ou mesmo habitábeis... ou senón que llo digan ao rural!
Igual pensamos que os montes na Galiza eran de piñeiros e eucaliptos! Non chegamos a comprender que destrúen a terra pero no fondo imos pagar o mesmo ou máis ca un usuario de Madrid por premer o interruptor e acender a luz tan necesaria; pero os montes galegos son os que están a ficar coma a miña cabeza: peladiños.
Primeiro deixamos ao gando sen pasto para encher os montes desa mecha chamada madeira comercial que arde coma o papel e agora pelámolos con material radioactivo e pretendemos contaminar as augas con químicos; que vai ser o seguinte?
Comentarios
Publicar un comentario
Déjame aquí tu comentario.